(1850-1923)
krytyk lit., teatralny, muzyczny, prozaik, wybitny teoretyk pol. naturalizmu; ojciec Tadeusza, twórcy Zespołu Pieśni iTańca "Mazowsze". Poglądy estetyczne S. wyrastały zinspiracji filozofa franc. H. Taine’a. Podstawową funkcją dzieła sztuki była dla S. wierność naturze irealistyczne jej odtwarzanie, przeciwstawiał się zaś tendencyjności. Te poglądy manifestował wartykułach olit., malarstwie, muzyce iteatrze jako entuzjasta pisarstwa G. Flauberta ifranc. pisarzy naturalistów. Najpełniejszą wypowiedzią osztuce był jego wstęp do Albumu Maksa iAleksandra Gierymskich (1886). Jako krytyk muzyki pisał m.in. otwórczości F. Chopina, S. Moniuszki, W. Żeleńskiego iI. Paderewskiego. Teatr był dla niego syntezą sztuk, lit. pol. pokazywał wszerokiej perspektywie europ., wten sposób wyróżnił się jako wybitny krytyk 2. poł. XIX w. Twórczość lit. była dlań drugoplanowa; autor m.in. powieści Na skałach Calvados (1884), Wysadzony zsiodła (1891) oraz zbiorów nowel Drobiazgi (1900) iŚwięty ogień (1918) realizujących założenia estetyki naturalistycznej.
- Sygietyński Antoni, pseud. Gosławiec, (1850-1923)