(1886-1970)
dramaturg iprozaik, autor słuchowisk radiowych, całe życie związany zrodowym Zegrzynkiem nad Narwią pod Pułtuskiem. Debiutował komedią Murzyn (1917). Najbardziej znane komedie: Papierowy kochanek (wyst. 1920), Lekkoduch (wyst. 1923), Ptak (wyst. 1923). Świat wjego komediach jest ponadczasowy, tematem ich jest piękno, marzenie, poezja - rozumiane tak, jak je rozumie zwykły człowiek; dramaty: Ewa (1921), Żeglarz (1925), Adwokat iróże (1929, kunsztowna komedia utrzymana wmodernistycznej konwencji, estetyzująca postawa filoz., historia trójkąta małżeńskiego), Fortepian (1932), Most (1933); słuchowiska radiowe nazywane przez krytyków teatrem wyobraźni: Zegarek (1935), Służbista (1937), Srebrne lichtarze (1938), Dziewczyna zlasu (1939). Powojenne Dwa teatry (1946) to rzecz ofilozofii teatru realistycznego "Małe Zwierciadło" (tu 2 jednoaktówki Matka iPowódź) oraz poetyckiego "Teatru Snów" (Chłopiec zdeszczu). Inne sztuki: Kowal, pieniądze igwiazdy (1948), Chłopiec latający (1949); opowiadania groteskowo-filoz.: Miłość irzeczy poważne (1924), Łgarze pod Złotą Kotwicą (1928), Profesor Tutka iinne opowiadania (1962) - facecja filoz. skierowana przez świetnego gawędziarza, mistrza budowania nastroju ikameralnej przestrzeni do fikcyjnych słuchaczy wkawiarence; eseje oludziach sceny wksiążce Wpobliżu teatru (1956).
- Szaniawski Jerzy, (1886-1970)
- SZANIAWSKI, Jerzy (1886-1970)
- SZANIAWSKI, Józef Kalasanty (1764-1843)...