(1904-70)
poeta, satyryk, tłumacz, autor sztuk scenicznych dla teatrów kukiełkowych, wykładowca Państwowej Szkoły Dramatycznej Teatru Lalek wŁodzi (1945-61). Debiutował na łamach prasy jako poeta, zbiór liryków Dom mój drukiem ukazał się w1926. Twórczość lit. Sz. to refleksje nad życiem zpełną jego aprobatą, odczucie piękna przyrody iartystycznych działań człowieka. Kolejno ogłosił m.in. liryki Ballady poznańskie (1930), Strofy wrocławskie (1947), Puch ostu (1958), Rymy (1970) oraz wiersze satyryczne wzbiorach Rzeź na Parnasie (1931) iŁatki na szachownicy (1961). Sz. został uznany za odnowiciela gatunku, wydając liczne zbiory nie pozbawionych humoru izłośliwości, często frywolnych fraszek m.in.: Krakowskie piórka (1956), Ballady ifraszki (1963), Wiórki (1966), Supełki (1971). Utwory sceniczne Sz. zebrane zostały wpozycję Jak zwykle wszystko winą jest Amora (1973), poezje dla dzieci to m.in. Zwrotki dla Dorotki (1968). Wspomnienia, których współautorką jest córka, ukazały się jako Chwalipięta (1973) iSzczęście zdatą wczorajszą (1974). Sz. ogłosił nowatorskie prace: studium Marionetki (1938) imonografię Teatr lalek wPolsce (1961), przetłumaczył m.in. Księcia Homburgu H. Kleista oraz wiersze wybrane Horacego iJ.W.Goethego.
- Sztaudynger Jan Izydor, (1904-70)
- SZTAUDYNGER, Jan Izydor (1904-70)
- IZYDOR, Pochodzenia greckiego,...