(1904-70)
poeta, satyryk, tłumacz, autor sztuk dla teatrów kukiełkowych, wykładowca Państwowej Szkoły Dramatycznej Teatru Lalek w Łodzi (1945-61) i red. "Teatru Lalek". Twórczość lit. Sz. to refleksje nad życiem z pełną jego aprobatą, odczuwanie piękna przyrody i artyst. działań człowieka. Kolejno ogłosił m.in. liryki Ballady poznańskie (1930), Strofy wrocławskie (1947), Puch ostu (1958), Rymy (1970) oraz wiersze satyr. w zbiorach Rzeź na Parnasie (1931) i Łatki na szachownicy (1961). Sz. został uznany za odnowiciela gatunku wydając liczne zbiory nie pozbawionych humoru i złośliwości, często frywolnych fraszek, m.in. Krakowskie piórka (1956), Ballady i fraszki (1963), Wiórki (1966), Supełki (1971). Utwory sceniczne Sz. wydane zostały w zbiorze Jak zwykle wszystko winą jest Amora (1973), poezje dla dzieci w Zwrotkach dla Dorotki (1968). Wspomnienia, których współautorką jest córka, ukazały się jako Chwalipięta (1973) i Szczęście z datą wczorajszą (1974). Sz. ogłosił nowatorskie prace: studium Marionetki (1938) i monografię Teatr lalek w Polsce (1961), przetłumaczył m.in. Księcia Homburgu H. Kleista oraz wiersze wybrane Horacego i J. W. Goethego.
- Sztaudynger Jan Izydor, (1904-70)
- SZTAUDYNGER, Jan Izydor (1904-70)
- IZYDOR, Pochodzenia greckiego,...