powstał w1956 zinicjatywy J. Grotowskiego początkowo jako teatr "13 Rzędów" wOpolu. W1965 r. teatr przeniósł się do Wrocławia, gdzie otrzymał status "Instytutu Badań Metody Aktorskiej - T.L.". Działalność twórcza T.L. była świadomym dążeniem do stanu bezustannych narodzin: in statu nascendi. Wspektaklach Grotowskiego nie istniał podział na scenę iwidownię. Aktorzy grali wśród widzów, działaniami swymi określając przestrzeń teatralną istwarzając uwidza poczucie uczestnictwa wprzedstawieniu, które przybierało formę magicznego obrzędu, praźródła teatru. Aktor stanowił zawsze gł. tworzywo wspektaklach. Grotowski przykładał szczególną wagę do treningu aktorskiego, toteż zespół poddawany był intensywnym ćwiczeniom fizycznym, oddechowym iimpostacyjnym oraz procesom koncentracji imedytacji. Zczasem ukształtował się stały trzon (np. R. Cieślak, M. Komorowska, Z. Cynkutis, Z. Molik, M. Mirecka) zespołu, który łączyły wspólne przekonania, cele, zadania iwartości. Wtwórczej praktyce T.L. odchodził od inscenizacji, zmierzając ku "teatrowi ubogiemu" iskupiając się wokół sztuki aktorstwa. Najważniejsze przedstawienia wT.L. to: Kordian, Akropolis, Apocalypsis cum figuris, oraz Książę niezłomny. Po zaprzestaniu działalności T.L. w1974 ipo wyjeździe w1982 Grotowskiego za granicę w 1993 powstał Ośrodek Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego iPoszukiwań Teatralno-Kulturowych.
- TEATR LABORATORIUM, skrótowa nazwa jednego...
- laboratorium, ndm w lp , spóźnić...
- LABORATORIUM, teatr , zał. 1959 w...