"teatr malarzy", którzy przeobrażenia myśli teatralnej czerpali ze sztuk plastycznych. 1) Wokresie Wielkiej Reformy Teatru były to wydarzenia teatralne organizowane m.in. przez futurystów, koncepcje irealizacje teatralne K. Schnittesa, O. Kokoschki; doświadczenia teatru kubistycznego K. Malewicza; działalność L. Moholy-Nagya, O. Schlemma, W. Kandinsky’ego, P. Klee, A. Caldera; były pobocznym wątkiem Reformy, ale podobnie jak teatr plastyczny przyczyniły się do przeobrażeń teatru XX w. Dla współcz. myśli teatralnej iplastyczno-teatralnej, nie tylko wPolsce, ogromną rolę odegrały doświadczenia A. Pronaszki iSz. Syrkusa, apóźniej również iH. Syrkusowej wlatach 20. i30. XX w. W1933, Syrkus przebudował ciepłownię na Żoliborzu na teatr bez pudełkowej sceny, wktórym spektakle rozgrywano między widzami wdowolnie kształtowanej konfiguracji sali, za pomocą bardzo prostej techniki (pierwsza tego typu realizacja wświecie). Teatr Symultaniczny A.Pronaszki ( Cricot), zterenami gry, wktórych można organizować równolegle wiele akcji, wlatach 1927-28 był też zupełnie nowym doświadczeniem, podobnie jak scena narastająca oraz teatr "białej ściany" I. Galla iF. Krassowskiego. Wlatach 30. wPolsce twórcy tego teatru sformułowali ideę ipraktyczną realizację teatru ze zmienną przestrzenią sceniczną, zczego intensywnie czerpie współcz. teatr. 2) Wlatach 50. pojawił się teatr znaku plastycznego, zmetaforą budowaną obrazem - gdański Bim-Bom, oraz kontynuujący tradycję Cricotu, utworzony przez plastyków krakowskich, przede wszystkim M. Jaremę iT.Kantora teatr Cricot 2; współcz. indywidualny, budowany wg własnych koncepcji tworzą plastycy, np. J. Szajna. Plastyczny rodowód mieli K. Swinarski, J. Grzegorzewski, A. Wajda. Zob. też Wielka Reforma Teatru, teatr plastyczny, Scena Plastyczna KUL.
- teatr plastyczny, teatr, wktórym nośnikiem...
- POLSKA. TEATR. POZA TEATREM OFICJALNYM, Najważniejsze dla sztuki...
- POLSKA. TEATR. PO WOJNIE, 1946-49 centrum odradzającego...