(VII w. p.n.e.)
poeta gr., który wg legendy zamiast wojska wysłany został przez Ateńczyków na pomoc Spartanom walczącym zMeseńczykami. T. elegiami wojennymi skutecznie zagrzewał wojska spartańskie do boju, wzywając do męstwa wimię obowiązku obywatelskiego przyczynił się
do ostatecznego zwycięstwa wwojnie. Ztwórczości T. zachowały się fragmenty elegii, wktórych nawoływał obywateli do zgody, przestrzegania praw iprzywrócenia ładu wpaństwie. Stał się symbolem postawy łączącej twórczość zwalką, zagrzewającej do walki własnym przykładem bohaterstwa, określanej mianem tyrteizmu. Typ poezji tyrtejskiej, przedstawiającej opisy bohaterskich czynów żołnierzy, upowszechniono wlit. pol. okresu powstań, wojen obronnych, wczasie zaborów iokupacji. Utwory tego nurtu wzywały do walki oniepodległość, odwołując
się do uczuć patriotycznych, np. Maraton K.Ujejskiego.
- Tyrteusz, Tyrtajos, (VII w. p.n.e.)
- poezja tyrtejska, nurt poezji patriotycznej,...