(1823-97)
poeta, publicysta. Sławę poety narod., ostatniego Wajdeloty poezji romantycznej zdobył poematem Maraton (1845), opartym na temacie wojen Greków zPersami, odczytywanym jako wielka metafora przyszłych losów Polski, Chorałem (1846) inspirowanym rzezią galicyjską (inc. "Zdymem pożarów, zkurzem krwi bratniej…") iśpiewanym (zmuzyką J. Nikorowicza) wwyjątkowych chwilach dla historii pol.; oraz cyklem patriotycznych liryków Skargi Jeremiego (1847). WParyżu poznał m.in. F.Chopina, A. Mickiewicza izaprzyjaźnił się zJ. Słowackim; wDreźnie spotkał się zJ.I. Kraszewskim. Publicystykę pisał wduchu romantycznym iogłosił wzbiorze Żywe słowa Jeremiego (1863-77), podobnie lirykę patriotyczną m.in.: Pamięci Traugutta, Na zgon rozstrzelanych wIrkucku (1890). Twórczość U. cieszyła się wówczas dużą popularnością, stanowiąc potwierdzenie kontynuacji romantycznej tradycji wlit. pol.
- Ujejski Kornel, (1823-97)
- Ujejski Kornel, (1823-97)
- UJEJSKI, Kornel (1823-97)