(łac. urbanus = miejski)
dyscyplina wyodrębniona zarchitektury zajmująca się kierowaniem budową irozwojem miast, planowaniem przestrzennym iprzekształcaniem architektonicznym wszelkiego rodzaju skupisk ludzkich. Planując rozmieszczenie różnego typu obiektów (tereny zielone, rekreacyjne, autostrady, drogi itp.), bierze się pod uwagę funkcję mieszkania, pracy, odpoczynku, komunikacji itp. Zob. też architektura, założenia pałacowo-ogrodowe.
- URBANISTYKA, nauka o powstawaniu,...
- PLANOWANIE PRZESTRZENNE, urbanistyka
- PKPG, .