(1912-90)
powieściopisarz inowelista australijski, laureat Nagrody Nobla (1973). Twórczość lit. rozpoczął powieścią Szczęśliwa dolina (1939), kolejna Żywi iumarli (1941) to społ.-obyczajowa panorama środowiska ang. inteligencji. Wczasie II wojny światowej W. był oficerem RAF-u, wAustralii osiadł ponownie w1947 iopublikował obyczajową Opowieść ciotki (1948), następnie alegoryczną przypowieść biblijną Drzewo człowiecze (1956). W. jest także autorem historycznej powieści Voss (1957) ozdobywaniu Australii wXIX w. przez europ. kolonizatorów. Najwybitniejsza wjego twórczości jest dwutomowa powieść współczesna Wóz ognisty (1961), epicki obraz społ.-obyczajowych stosunków 1. poł. XX w. wAustralii połączony zuniwersalną problematyką psychologiczną imoralną. Protestem przeciwko konformizmowi iwołaniem otolerancję jest powieść Węzeł (1966), akolejne utwory tego pisarza to Cztery sztuki (1965), Wiwisekcja (1970), Oko cyklonu (1973). W. przeprowadza krytykę materializmu iniedojrzałości społeczeństwa australijskiego, podnosi problem moralności we współcz. cywilizacji, akonflikty przedstawia często wsposób alegoryczny, odwołując się do motywów isymboli przypowieści biblijnych. W1981 ukazała się jego autobiograficzna powieść zatytułowana Flaws in the Glass.
- White Patrick, (ur. 1912)
- WHITE, Patrick (1912-90)
- WHITE, Edward (1930-1967)