(1945-71)
poeta iprozaik. Postać kontrowersyjna, samouk obłyskotliwym talencie imistycznej osobowości. Za życia wydał 2 tomy poezji Sezon (1969) iInna bajka (1970). Pośmiertnie wyszły tomy Którego nie było (1970), Nie skończona krucjata (1972), Utwory zebrane (1976). Ostatni tytuł zawiera też autobiograficzną prozę Sanatorium. Jego twórczość, tak jak iżycie, jest prowokacyjna, często nihilistyczna, brutalna, aczkolwiek szczera. Obsesyjnie przewijają się wniej motywy rodziców, Boga, głodu, seksu, jest dużo anatomii, niekiedy pojawiają się motywy patriotyczne. Po samobójczej śmierci został zaliczony do legendarnego rejestru "poetów wyklętych". Wyróżniony pośmiertnie nagrodą lit. im. A. Bursy (1972).
- Wojaczek Rafał, (1945-71)
- WOJACZEK, Rafał (1945-71)
- TITKOW, Andrzej (ur. 1946)