Reklama

Worcell Henryk, właśc. Tadeusz Kurtyka

(1909-82)

prozaik. Debiutancka powieść zżycia kelnerów Zaklęte rewiry (1936) - utwór ocharakterze środowiskowo-autobiograficznym, stanowi ważną pozycję wnurcie międzywojennego autentyzmu. Główną tematyką powojennej twórczości W. są obserwacje środowiskowe codziennego życia zbiorowości społ. na Dolnym Śląsku oraz własne doświadczenia opisane wzbiorach opowiadań, m.in.: Zimowy zasiew (1955), Widzę stąd Sudety (1959), Parafianie (1960). Najtrudniejszy język świata (1965) to doskonałe studium wzajemnych relacji ludności pol. iniem. mieszkającej po wojnie na Ziemiach Zachodnich, różnicy mentalności, obyczajów ikultury narod. Jest też W. autorem zbioru opowiadań ocharakterze reportażu ze spotkań autorskich Wieczory pod lipą (1968), powieści oówczesnym środowisku lit.-artystycznym Wrocławia Pan zprowincji (1973) oraz publicystyki Nocą, kiedy przychodzi świnia (1976). Wpisani wGiewont (1974) to wspomnienia opisujące artystyczną atmosferę przedwojennego Zakopanego wraz zgalerią postaci skupionych wokół Harendy (m.in. M. Kasprowiczowa, M.Choromański, W. Gombrowicz, S.I. Witkiewicz).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama