(1909-82)
prozaik. Debiutancka powieść z życia kelnerów Zaklęte rewiry (1936) - utwór o charakterze środowiskowo-autobiograficznym, stanowi ważną pozycję w nurcie międzywojennego autentyzmu. Główną tematyką powojennej twórczości W. są obserwacje środowiskowe codziennego życia zbiorowości społ. na Dolnym Śląsku oraz własne doświadczenia opisane w zbiorach opowiadań, m.in. Zimowy zasiew (1955), Widzę stąd Sudety (1959), Parafianie (1960). Najtrudniejszy język świata (1965) to doskonałe studium wzajemnych relacji ludności pol. i niem. mieszkającej po wojnie na Ziemiach Zachodnich, różnicy mentalności, obyczajów i kultury narod. W. opublikował opowiadania o charakterze reportażu ze spotkań autorskich Wieczory pod lipą (1968); powieści o ówczesnym środowisku lit.-artyst. Wrocławia Pan z prowincji (1973); publicystykę Nocą, kiedy przychodzi świnia (1976). Wpisani w Giewont (1974) to wspomnienia opisujące artystyczną atmosferę przedwojennego Zakopanego wraz z galerią postaci skupionych wokół Harendy (m.in. M. Kasprowiczowa, M. Choromański, W. Gombrowicz, S. I. Witkiewicz).
- Worcell Henryk, właśc. Tadeusz Kurtyka, (1909-82)
- WORCELL, Henryk, właśc. Tadeusz...