Reklama

założenia ogrodowe

charakterystyczne dla różnych epok istylów kompleksy ogrodowe, najpopularniejsze to: 1) ogród franc., klasycystyczny - modny od 2. poł. XVII w., zdużą ilością otwartych płaszczyzn trawników, dywanowych kwietników zalejami (boskietów), równo przyciętych drzew iżywopłotów tworzących ściany alei. Twórcą tych założeń był architekt zieleni Ludwika XIV - A. Le Nôtre (Wersal, Marly, St. Cloud, Chantilly); 2) ogród angielski - popularny od XVIII w., zrywający ze sztucznością irygorami ogrodów barokowych, nawiązujący do naturalnych ogrodów krajobrazowych. Miał charakter nastrojowo-sentymentalny zelementami architektury sztucznie nawiązującej do przeszłości, np. sztuczne ruiny, jaskinie, obeliski, świątynie, nibygotyckie lub antyczne budowle ( Arkadia k. Nieborowa, Łazienki, Powązki, park Monceau ipark Petit Trianon we Francji, ogrody Worcestershire iw hrabstwie Kent wAnglii); 3) ogród romantyczny - modny od 1. poł. XIX w., najpierw wAnglii, później wcałej Europie. Nawiązywał do sentymentalnych ogrodów krajobrazowych, kultury iprzeszłości narod. Obok naturalnego kształtu skupisk drzew ineogotyckiej architektury (pawilony, kaplice) obejmował łąki, pola, lasy, zagrody wiejskie, pomniki bohaterów, pawilony muzealne, np. wPolsce: Puławy, Natolin, Wilanów (nowa część); 4) ogrody egzotyczne jap. ichińskie znane od XIII w., związane zsymboliką filozofii, poezji isztuki wsch., zawierają urozmaicony, sztucznie budowany krajobraz: skały, pagody zcharakterystycznymi dla Dalekiego Wschodu drzewami, kwitnącymi krzewami, trawami (np. fragmenty parków wŁazienkach, Puławach, Parku Szczytnickiego we Wrocławiu). Zob. też założenia pałacowo-ogrodowe, architektura ogrodowa, lapidarium, ogrody Semiramidy.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama