charakterystyczne dla baroku założenia entre cour et jardin; typ pałacu składający się zbudynku głównego zprzylegającymi do niego pod kątem prostym skrzydłami, między którymi znajdował się reprezentacyjny dziedziniec (cour d’honneur), często zgazonem pośrodku. Po przeciwnej stronie pałacu był zwykle ogród typu franc. Założenia tego typu charakteryzowały się symetrią osiową iwielką skalą. Główna oś ogrodu była przedłużeniem osi środkowej zamku, aprzeciwny biegun stanowiły często drugi pałacyk, pawilon ogrodowy lub oranżeria; pomiędzy nimi rozmieszczone były przeważnie symetrycznie względem drogi aleje, kanały, mury oporowe, tarasy, schody, fontanny, posągi. Płaską część ogrodu, przylegającą do tyłu pałacu, wypełniały strzyżone żywopłoty (boskiety), kwiaty tworzące kobierzec ihaft (parterre de broderie). Z.p.-o. były również naśladowane, wmniejszej skali, wrezydencjach magnackich wcałej Europie. Ten pałacowo--ogrodowy styl kompozycji znalazł wyraz wdziełach A. Le Nôtre’a, naczelnego architekta ogrodów Ludwika XIV (Wersal, Marly, St. Cloud, Sceaux, Ramboullet, Chantilly). Miał ogromny wpływ na kształtowanie z.p.-o. całej Europy: St. James’ Park, Zwinger Nymphenburg, SansSouci, Peterhof, Ogród Saski, Nieborów. Zob. też ogrody, architektura ogrodowa, herbarium, lapidarium, Arkadia k. Nieborowa, Puławy.
- założenia ogrodowe, charakterystyczne dla...
- Arkadia k. Nieborowa, barokowy zespół pałacowo-ogrodowy...
- WERSAL, miasto we , w zespole...