włóknista substancja wypełniająca znaczną część objętości jądra komórkowego; zbudowana z kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA), histonów, białek niehistonowych i kwasu rybonukleinowego (RNA); podstawową jednostką strukturalną ch. jest nukleosom, w skład którego wchodzi fragment cząsteczki DNA (o dł. ok. 68 nm) nawinięty na rdzeń zbudowany z 4 rodzajów białek histonowych; nukleosomy łączą się ze sobą liniowo tworząc łańcuchy zw. włóknami nukleosomowymi, które z kolei tworzą struktury wyższego rzędu; ze względu na strukturę i funkcje włókien, ch. dzieli się na: euchromatynę, mniej skondensowaną, o włóknach luźno upakowanych, aktywną genetycznie i heterochromatynę, o włóknach silnie upakowanych, tworzących struktury zwane chromosomami, nieaktywną genetycznie; termin ch. wprowadził 1882 W. Flemming.
- chromatyna, zdespiralizowana nić...
- euchromatyna, chromatyna.
- heterochromatyna, chromatyna.