(biol. 1)
zdolność pochłaniania i unieszkodliwiania obcych ciał, a także bakterii i cząstek tkanki własnej organizmu przez komórki zw. fagocytami; jeden z gł. elementów mechanizmu chroniącego zwierzęta i ludzi przed infekcją; odgrywa też dużą rolę w resorpcji produktów rozpadu własnych tkanek, np. w procesach gojenia; pojęcie f. zostało wprowadzone 1883 przez I.I. Miecznikowa w ramach jego teorii odporności organizmu.
- fagocytoza, zdolność pochłaniania...
- FAGOCYTOZA, (biol. 2)
- OPSONINY, przeciwciała zawarte...