epiderma
zewnętrzna warstwa pokrycia ciała (skóry) wielokomórkowców; u kręgowców zbudowana z: martwego wielowarstwowego nabłonka rogowaciejącego, stale złuszczającego się (w ginących komórkach odkładana jest twarda substancja białkowa, czyli keratyna), oraz leżącej pod nim żywej warstwy komórek (warstwa podstawowa lub rozrodcza), której komórki w drodze licznych podziałów tworzą warstwy powierzchniowe, ulegające spłaszczeniu i stopniowemu odrzuceniu; wytworami n. są m.in.: włosy, pazury, paznokcie, pióra (u ptaków), łuski, rogi, gruczoły; u bezkręgowców - jednowarstwowy nabłonek urzęsiony lub wytwarzający mocny oskórek, muszlę, itp.; grubość n. człowieka wynosi 0,05-1,5 mm i jest największa na dłoniach i stopach; o barwie n. decyduje barwnik, tzw. melanina.