Reklama

ORIENTACJA PRZESTRZENNA

(biol. 2)

wrodzona zdolność organizmów do rozpoznawania w środowisku kierunków na podstawie bodźców zewn.; umożliwia wykonywanie kierunkowych reakcji ruchowych i wyszukiwanie miejsc pożądanych, a unikanie szkodliwych; dużą rolę w o.p. odgrywa osobnicze doświadczenie (pamięć, uczenie się zwierząt); wyrazem o.p. są np. wędrówki ptaków; zjawisko szczegółowo zbadane u pszczół.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama