zazwyczaj kuliste i odznaczające się pięknym połyskiem wytwory płaszcza (osady węglanu wapnia) wielu mięczaków; w jubilerstwie do najbardziej cenionych zalicza się p. produkowane przez morskie perłopławy (Pteria) i słodkowodne perłoródki (Margaritifera); p. tworzą się w wyniku podrażnienia komórek płaszcza przez ciało obce, zw. ośrodkiem p. (np. ziarenko piasku, jajo pasożyta); białe, jasnożółte, bladoniebieskie, bladozielone, różowe, jasnobrunatne i czarne; posiadają charakterystyczny mieniący się, perłowy połysk; naturalne lub hodowane dzięki technice Japończyka Mikimoto; w hodowli poważny problem stanowi zabezpieczenie p. przed drapieżnymi ślimakami i rozgwiazdami; p. używa się w jubilerstwie do dekoracji ozdobnych przedmiotów, w hafciarstwie; najwyższą wartość mają p. okrągłe, mniej cenione są p. gruszkowate i nieregularne, tzw. barokowe; największe p. są wielkości gołębiego jaja; po ok. 50 latach p. naturalna zaczyna obumierać, mętnieje, traci blask; czasami można ją regenerować zdejmując wierzchnie warstwy; często w jubilerstwie używane są p. sztuczne wykonywane ze szlifowanego alabastru, szkła lub sztucznych tworzyw powleczonych substancjami o perłowym połysku.
DIOR Christian, ZŁOTNICTWO, KAJMANY, PERŁORÓDKA, KALIFORNIJSKA ZATOKA, LALIQUE, JAPOŃSKIE MORZE