(biol. 1)
wyspecjalizowane struktury w narządach czucia uwrażliwione na określone bodźce; pod wpływem bodźca powstaje w r. potencjał bioelektryczny (zw. receptorowym lub generującym), jego wielkość jest proporcjonalna do siły bodźca; potencjał receptorowy wyzwala we włóknie pierwszego neuronu czuciowego impulsy nerwowe, które docierają do narządów wykonawczych, wyzwalając reakcje odruchowe; docierają one również do wyższych neuronów czuciowych tworzących ośr. czuciowe w mózgu. Rozróżniamy EKSTERORECEPTORY - występujące licznie na pow. skóry, odbierające wrażenia ciepła i zimna, bólu, dotyku, a także bodźce działające na odległość (telereceptory), oraz INTERORECEPTORY - odbierające pobudzenia z wnętrza organizmu (np. wisceroreceptory znajdujące się w narządach wewnętrznych, angioreceptory - w naczyniach krwionośnych, proprioreceptory - w narządach ruchu); istnieją jeszcze r. hormonalne, występujące w komórkach docelowych, wrażliwych na działanie określonego hormonu, np. r. komórek błony śluzowej macicy, wychwytujący z krwi i wiążący estradiol (żeński hormon płciowy).
- RECEPTORY, (biol. 2)
- receptory, komórki lub narządy...
- RECEPTORY CZUCIA BÓLU,