Reklama

cele polityki strukturalnej Unii Europejskiej

– priorytety, które zostały wyraźnie określone w ramach reformy Funduszy Strukturalnych. Zawierają zestaw koniecznych do podjęcia działań w odniesieniu do poszczególnych regionów Wspólnoty. Ponadto stanowią ważne kryterium przy wyborze konkretnego instrumentu finansowania danego regionu. W okresie planistycznym 1999 wyodrębniono następujące cele: cel 1– oznacza przede wszystkim wsparcie przemian strukturalnych regionów uznanych za wyraźnie odstające poziomem rozwoju gospodarczego od pozostałych. Podstawą przy określaniu poziomu rozwoju był osiągany PKB per capita (PKB na mieszkańca) liczony według parytetu siły nabywczej i uwzględniający trzyletni okres. Regiony, których PKB per capita był niższy niż 75% średniej dla Wspólnoty, mogły liczyć na objęcie finansowaniem w ramach c.1. Dodatkowe kryteria wyboru jeszcze stanowiły poziom bezrobocia oraz struktura zatrudnienia w gospodarce narodowej (zwłaszcza udział zatrudnionych w rolnictwie w ogólnej strukturze zatrudnienia). Analiza poziomu rozwoju poszczególnych regionów we Wspólnocie i zaprezentowane kryteria wyboru spowodowały, iż w praktyce środkami pomocowymi w ramach c.1 zostały objęte: w całości Grecja, Irlandia i Portugalia oraz częściowo Hiszpania, Włochy, Irlandia Północna (Wielka Brytania), Departamenty Zamorskie i Korsyka (Francja) i cały obszar byłej NRD ( Niemcy). Cel 1 objął w rezultacie 26% ludności Wspólnoty; cel 2– koncentrował się na wsparciu regionów charakteryzujących się monokulturą przemysłową w branżach tradycyjnych (schyłkowych), które w obecnych warunkach gospodarowania utraciły zdolność konkurencji i generowania wzrostu (głównie górnictwo), oraz obejmował najbardziej zdegradowane części aglomeracji miejskich i terenów przygranicznych. Ponadto zakres działania c.2 obejmuje restrukturyzację w sferach: usług, rybołówstwa oraz obszarów wiejskich. Podstawą do zakwalifikowania danego obszaru do środków pomocowych c.2 był poziom bezrobocia wyższy od średniego poziomu we Wspólnocie Europejskiej o 15% w ciągu ostatnich trzech lat poprzedzających kwalifikację. Objął 16% ludności Wspólnoty; cele 3i 4– obejmowały działania i pomoc zorientowaną na wspieranie walki z bezrobociem, zwłaszcza o podłożu strukturalnym oraz dotykającym młodzież. Pomoc w ramach tych celów miała wymiar horyzontalny, co oznaczało, iż dotyczyła całego obszaru Wspólnoty, z wyjątkiem państw, które zostały w całości objęte pomocą finansową w ramach c.1. Pomoc została skoncentrowana na działaniach zmierzających do modernizacji i uelastycznienia rynków pracy. W szczególności za konieczne uznano wsparcie pozytywnych przemian ekonomiczno-społecznych, kreowania systemów kształcenia ustawicznego, rozwijania aktywnej polityki pracy oraz przeciwdziałania aktom wykluczenia i dyskryminacji na rynkach pracy określonych grup społecznych; cel 5– został powiązany z implementacją reformy Wspólnej Polityki Rolnej. Został podzielony na dwa podstawowe komponenty: c.5a– o charakterze wyraźnie horyzontalnym, dotyczył przede wszystkim restrukturyzacji sfery produkcji rolnej, przetwórstwa rolnego oraz rybołówstwa i leśnictwa; c.5b– stanowił element uzupełniający w stosunku do c.1 o regionalnym wymiarze, wspierał działania prorozwojowe w odniesieniu do obszarów wiejskich; c.6– kierował pomoc finansową na tereny szczególnie słabo zaludnione (poniżej ośmiu mieszkańców na km2). W efekcie c.6 obejmował północne tereny Szwecji oraz część obszaru Finlandii. Od 2000 zredukowano do trzech liczbę celów polityki strukturalnej Unii Europejskiej. C.1 koncentruje się na rozwoju i przekształceniach strukturalnych w najsłabszych regionach Wspólnoty (wcześniej c.1 i 6). C.2 dotyczy działań z zakresu transformacji ekonomicznej i społecznej tych obszarów, które wykazują problemy w strukturach gospodarczych. Wsparciu podlegają wybrane obszary przemysłowe, miejskie, rolnicze i związane strukturalnie z rybołówstwem (wcześniej c.2 i 5b). C.3 obejmuje modernizację polityki zatrudnienia i całych systemów edukacyjnych, w tym systemów kształcenia ustawicznego, wspiera rozwój zasobów ludzkich. Jest to priorytet wyraźnie zorientowany horyzontalnie, co oznacza, iż podejmuje działania we wszystkich krajach Wspólnoty Europejskiej.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama