– fundusze przyznane państwom kandydującym do Unii Europejskiej z przeznaczeniem na podejmowanie działań mających na celu przygotowanie się do wypełniania warunków członkostwa. Najwcześniej uruchomionym f.p. był program PHARE, który funkcjonuje od 1990. Zgodnie z decyzjami podjętymi podczas szczytu Unii Europejskiej w Berlinie i zawartymi w Agendzie 2000 pomoc przeakcesyjna w 2000–06 została znacznie zwiększona. Od 2000 wszystkie kraje kandydujące uprawnione są do korzystania z trzech f.p.: PHARE, SAPARD i ISPA. Łączna wielkość środków przeznaczonych dla krajów kandydujących wynosi 3,12 mld euro rocznie. Wielkość wsparcia dla poszczególnych krajów uzależniona jest od liczby ludności, wysokości PKB przypadającej na jednego mieszkańca, zdolności wykorzystania pomocy oraz postępów w przygotowaniu do członkostwa. F.p. są sprawdzianem umiejętności polskich samorządów w pozyskiwaniu unijnych funduszy i przygotowaniem się do odbioru znacznie większej pomocy w ramach Funduszy Strukturalnych. Realizacja projektu zakwalifikowanego do finansowania w ramach f.p. wymaga współfinansowania ze strony beneficjanta. W zależności od rodzaju pomocy wkład własny nie może być mniejszy niż 25% całości kosztów przeznaczonych na finansowanie projektu. W momencie przystąpienia kraju kandydującego do Unii Europejskiej traci on prawo do korzystania z f.p., uzyskując jednak dostęp do Funduszy Strukturalnych.
- Przedakcesyjny Instrument Polityki Strukturalnej, (ang. Instrument for...
- ISPA, ang. Instrument for Structural...
- SAPARD, ang. Special Accession...