– została uroczyście proklamowana 7 grudnia 2000 na szczycie w Nicei. Przygotowanie projektu powierzono specjalnie do tego celu powołanemu konwentowi, który składał się z piętnastu przedstawicieli głów państw i szefów rządów państw członkowskich Unii Europejskiej, przedstawiciela przewodniczącego Komisji Europejskiej, szesnastu deputowanych do Parlamentu Europejskiego, trzydziestu członków parlamentów krajowych (po dwóch z każdego państwa). Przewodnictwo konwentu objął były prezydent Niemiec Roman Herzog. Jako obserwatorzy w pracach brali również udział dwaj sędziowie Trybunału Sprawiedliwości oraz dwaj przedstawiciele Rady Europy. Składa się z preambuły oraz pięćdziesięciu czterech artykułów, ujętych w siedem rozdziałów: Godność (nienaruszalność godności ludzkiej, prawo do życia, prawo do integralności osoby ludzkiej, zakaz tortur, zakaz niewolnictwa); Wolności (prawo do wolności i bezpieczeństwa, poszanowanie życia prywatnego, ochrona danych osobowych, wolność myśli, sumienia, wyznania, wolność wypowiedzi i informacji, wolność zgromadzeń, wolność nauki, wolność prowadzenia działalności gospodarczej, prawo do własności, prawo do azylu); Równość (równość wobec prawa, równość kobiety i mężczyzny, prawa dziecka, prawa osób starszych, osób niepełnosprawnych); Solidarność (prawa pracowników do informacji i konsultacji, dostęp do służb zatrudnienia, ochrona w razie nieuzasadnionego zwolnienia, zabezpieczenie społeczne, ochrona zdrowia, ochrona środowiska, ochrona konsumentów); Prawa obywateli (prawa wyborcze, prawo do dobrego zarządzania, prawo dostępu do dokumentów, prawo petycji do Parlamentu Europejskiego i skargi do Rzecznika Praw Obywatelskich, prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu, ochrona dyplomatyczna i konsularna); Wymiar sprawiedliwości (prawo do skutecznego środka prawnego i rzetelnego procesu, domniemanie niewinności i prawo do obrony, zasada proporcjonalności czynów zabronionych i kar, zasada ne bis in idem); Postanowienia ogólne (zakres jej stosowania, stopień ochrony, ograniczenia praw, zakaz nadużycia praw). K. obejmuje szerszy zakres praw niż dotychczasowe, sformułowane w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości. Jej twórcy starali się uwzględnić wymogi współczesności, zwłaszcza osiągnięcia naukowe i techniczne. Znalazł się więc w niej m.in. zakaz klonowania istot ludzkich czy handlu organami ludzkimi. Nie jest to akt prawa wspólnotowego czy – szerzej – prawa Unii Europejskiej. Jest jedynie deklaracją polityczną, a jej postanowienia nie mają charakteru prawnie wiążącego.
- Europejska Karta Socjalna, – karta podstawowych...
- prawa podstawowe w Unii Europejskiej, – w pierwotnej wersji...
- Europejska Karta Socjalna, karta podstawowych praw...