– jest obecnie jedną z form współpracy policyjnej w Unii Europejskiej, została uregulowana w konwencjach z Schengen. Funkcjonariusze państwa-strony, którzy w ramach śledztwa prowadzonego we własnym kraju obserwują osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa mogącego stanowić przesłankę ekstradycyjną, są uprawnieni do kontynuowania obserwacji na terytorium innego państwa-strony, jeśli to ostanie wyraża zgodę na o.t. na podstawie uprzednio złożonego wniosku o udzielenie pomocy prawnej. Na żądanie należy przekazać prowadzenie o.t. funkcjonariuszom państwa-strony, na którego terytorium obserwacja się odbywa. Jeśli z powodu szczególnie pilnego charakteru sprawy nie jest możliwe wcześniejsze uzyskanie zgody innego państwa, funkcjonariusze mogą kontynuować o.t. osoby podejrzanej na następujących warunkach: o przekroczeniu granicy właściwe organy państwa, na którego terytorium o.t. jest kontynuowana, powiadamiane są niezwłocznie jeszcze podczas prowadzenia o.t.; wniosek o udzielenie pomocy prawnej, w którym wyjaśnione są także powody usprawiedliwiające przekroczenie granicy bez uprzedniej zgody, przedkładany jest niezwłocznie. Należy zaprzestać o.t., jak tylko państwo, na którego terytorium jest ona prowadzona, zażąda tego na podstawie wspomnianego zawiadomienia lub wniosku albo jeśli zgoda nie zostanie udzielona po pięciu godzinach od chwili przekroczenia granicy. Konwencja wymienia osiem ogólnych przesłanek dopuszczalności o.t.: dokonujący czynności śledczych funkcjonariusze są związani postanowieniami konwencji oraz przepisami państwa, na którego terytorium się znajdują – mają oni obowiązek stosować się do zarządzeń właściwych miejscowo organów; z zastrzeżeniem szczególnie pilnych przypadków funkcjonariusze mają podczas przeprowadzania czynności dokument, z którego wynika, że zgoda została udzielona; dokonujący czynności śledczych funkcjonariusze muszą przedstawić w każdym czasie dowód na potwierdzenie swej funkcji urzędowej; dokonujący czynności śledczych funkcjonariusze mogą podczas działania mieć przy sobie broń służbową, chyba że państwo miejsca przeprowadzanej czynności wyraźnie sprzeciwi się temu – użycie broni jest niedopuszczalne, z wyjątkiem przypadków obrony koniecznej; wchodzenie do mieszkań i na tereny, które nie są ogólnodostępne, jest niedopuszczalne; dokonujący czynności śledczych funkcjonariusze nie są uprawnieni do zatrzymania lub aresztowania osoby obserwowanej; na temat każdej operacji sporządzany jest raport dla organów państwa, na którego terytorium obserwacja się odbywa; organy państwa, z którego terytorium przybywają funkcjonariusze prowadzący czynności śledcze, wspierają – na prośbę drugiej strony – dodatkowe śledztwo, łącznie z postępowaniem sądowym, wszczęte przez państwo, na którego terytorium prowadzona była o.t. Zob. też pościg transgraniczny.
- pościg transgraniczny, – jest obecnie jedną...
- współpraca policyjna w Unii Europejskiej, – jej początki sięgają...