– jeden z elementów wspólnej polityki handlowej opierający się na zasadach określonych w art. 133 TWE oraz wspólnotowym kodeksie celnym. Naczelną zasadą p.e. jest zapewnienie pełnej swobody w eksporcie towarów z terenu Wspólnoty z wyjątkiem sytuacji, gdy eksport: 1. może przyczynić się do powstania niedoborów na rynku Wspólnoty; 2. dotyczy dóbr rzadkich, w tym zwłaszcza dóbr kultury; 3. mógłby sprzeciwić się zasadom moralności; 4. stanowić zagrożenie zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin; 5. mógłby stanowić zagrożenie bezpieczeństwa międzynarodowego; 6. mógłby stanowić zagrożenie ochrony własności przemysłowej i handlowej; 7. jest sprzeczny z interesem Wspólnoty. W ramach p.e. państwa członkowskie Wspólnoty w art. 132 TWE przyjęły na siebie zobowiązanie harmonizacji krajowych systemów wspierania eksportu, do którego najczęściej stosowanych form należą: ubezpieczenia kredytów eksportowych; gwarancje kredytowe; szkolenia i seminaria dla małych i średnich przedsiębiorstw; wsparcie udziału w wystawach międzynarodowych.
- MYANMAR, dawniej Birma