– idea transatlantyzmu po raz pierwszy została zawarta w 1949 w Stuttgarcie w przemówieniu sekretarza stanu Stanów Zjednoczonych J. Byrnesa, w którym stwierdził on, że bezpieczeństwo i pokój w Europie zależą od polityczno-wojskowej obecności USA na tym kontynencie. Wyrazem tej atlantyckiej solidarności był plan Marshalla oferujący gospodarczą pomoc w powojennej odbudowie Europy, poparcie Stanów Zjednoczonych dla europejskich tendencji integracyjnych oraz dla stopniowego włączania się Niemiec do systemu zachodnich instytucji. Potwierdzeniem chęci rozwijania s.t. było utworzenie w 1949 Paktu Północnoatlantyckiego. Do momentu zakończenia zimnej wojny więzi transatlantyckie były stosunkowo łatwe do określenia. Były to stosunki polityczne i gospodarcze łączące Stany Zjednoczone i ówczesną Europejską Wspólnotę Gospodarczą oraz przede wszystkim współpraca wojskowa USA i Kanady i ich europejskich sojuszników w ramach NATO. Celem tych powiązań była kolektywna obrona przed zagrożeniem ze strony Związku Radzieckiego. Po zakończeniu zimnej wojny USA i Europa Zachodnia na nowo zdefiniowały wspólne interesy i określiły ideę transatlantyzmu. Należy ją rozumieć jako całokształt stosunków gospodarczych, politycznych, militarnych i społecznych łączących Stany Zjednoczone z Europą Zachodnią. Tak szerokie pojmowanie s.t. implikuje również konieczność ich postrzegania jako układu łączącego członków organizacji międzynarodowych skupiających państwa po obu stronach Atlantyku, przede wszystkim NATO i OBWE.
- Transatlantyckie Partnerstwo Gospodarcze, (ang. Transatlantic Economic...
- Nowa Agenda Transatlantycka, (ang. New Transatlantic...
- Wspólny Plan Działania, (ang. Joint Action Plan)...