– skierowana do państw kandydujących przygotowana na podstawie dokumentu Strategia integracji krajów stowarzyszonych Europy Środkowej i Wschodniej wypracowanego podczas spotkania Rady Europejskiej w Essen 9–10 grudnia 1994. Dokument jest rozwinięciem decyzji Rady Europejskiej z Kopenhagi z 1993, kiedy Unia po raz pierwszy potwierdziła możliwość akcesji krajów stowarzyszonych, jeśli wyrażają one taką wolę. Bardzo ogólny charakter kopenhaskich decyzji wymagał ich skonkretyzowania, zwłaszcza w kwestii kroków, które powinna podjąć Unia, aby być przygotowana na przyjęcie nowych członków. Trwające blisko rok prace najintensywniej przebiegały podczas Prezydencji niemieckiej, co zaowocowało opracowaniem strategii na najbliższe lata, przyjętej podczas obrad Rady Europejskiej w Essen. S.p. przypominała postanowienia Rady Europejskiej z Kopenhagi, stwierdzając, że kraje stowarzyszone z Europy Środkowo-Wschodniej, które sobie tego życzą, mogą stać się członkami Unii Europejskiej po spełnieniu warunków politycznych i ekonomicznych. Z drugiej strony przyszłe członkostwo obwarowane jest jednak warunkiem przeprowadzenia wewnętrznej reformy instytucji Unii. Dokument mówił, że negocjacje członkowskie mogą być rozpoczęte dopiero po zakończeniu Konferencji Międzyrządowej, przewidzianej na 1996. Głównym celem strategii było przedstawienie krajom stowarzyszonym kierunkowego planu działań na okres ich starań o członkostwo w Unii oraz stopniowe ich przygotowanie do integracji z Jednolitym Rynkiem Unii Europejskiej. Proces ten odbywać się miał przez rozwój infrastruktury, współpracę w ramach sieci transeuropejskich, promocję współpracy regionalnej, współpracę w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych oraz kultury, edukacji i szkoleń. Do czasu opublikowania Agendy 2000 głównymi elementami s.p. były: Układy Europejskie, Biała księga w sprawie Jednolitego Rynku Europejskiego, program PHARE oraz Dialog Strukturalny. Dwa pierwsze elementy stanowiły generalne ramy adaptacji wymagań Unii, sformułowanych na szczycie w Kopenhadze, podczas gdy dwa kolejne miały za zadanie ten proces ułatwić. Realizacja tych elementów rozpoczęła się w różnym czasie, jednak ich cel pozostawał taki sam: miały pomóc krajom kandydującym w przygotowaniach do członkostwa w Unii.
- Partnerstwo dla Członkostwa, – dokument przygotowany...
- PARTNERSTWO DLA CZŁONKOWSTWA, instrument strategii...
- SAPARD, (ang. Special Accession...