– jeden z trzech systemów (obok Systemu Informacji Celnej i Systemu Informacyjnego Schengen) stworzonych z myślą o potrzebie współpracy policyjnej na poziomie europejskim. Podstawą prawną jego funkcjonowania jest konwencja ustanawiająca Europol, która przewiduje utrzymywanie zautomatyzowanego zbioru danych, składającego się z trzech elementów: systemu informacyjnego z ograniczoną i jasno określoną zawartością, który umożliwia szybki przegląd informacji posiadanych przez państwa członkowskie i Europol; danych roboczych, które są zbierane dla celów analizy i zawierają informacje o charakterze kompleksowym; system rejestracyjny, który zawiera wyniki analiz. System ten, w przeciwieństwie do Systemu Informacyjnego Schengen, nie jest instrumentem ścigania karnego, lecz jedynie narzędziem wymiany informacji oraz analizy transgranicznych zjawisk o charakterze przestępczym. Pierwszy z wymienionych elementów zbioru, czyli właściwy SIE, zawiera dane przekazywane bezpośrednio przez państwa członkowskie (wydziały krajowe i funkcjonariuszy łącznikowych), z zachowaniem wewnątrzkrajowych procedur, jak również przez Europol odnośnie do informacji, które zostały dostarczone przez kraje trzecie lub wydziały krajów trzecich albo są wynikiem analiz. Bezpośredni dostęp do danych gromadzonych w ramach Systemu mają wydziały krajowe, funkcjonariusze łącznikowi, dyrektor Europolu i jego zastępcy oraz upoważnieni pracownicy Europolu. W bazie danych Europolu mogą być przechowywane, przetwarzane i wykorzystywane wyłącznie informacje niezbędne do wykonywania jego zadań, z wyjątkiem informacji o przestępstwach pozostających w związku z przestępstwami podlegającymi kompetencjom Europolu. Chodzi tu o informacje na temat: osób, na podstawie prawa krajowego danego państwa członkowskiego podejrzanych o popełnienie lub udział w popełnieniu czynu zabronionego, który jest objęty zakresem kompetencji Europolu, albo zostały skazane z powodu popełnienia takiego czynu; osób, w przypadku których określone istotne fakty pozwalają – zgodnie z prawem krajowym – przyjąć, że osoby te popełnią przestępstwa podlegające kompetencjom Europolu. Dane dotyczące wspomnianych kategorii osób obejmują jedynie następujące informacje: nazwisko, nazwisko rodowe, imię, ewentualnie fałszywe nazwisko, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, płeć i – o ile to konieczne – inne nadające się do ustalenia tożsamości cechy, w szczególności obiektywne i niezmienne cechy fizyczne. Oprócz wymienionych danych mogą być wprowadzane do systemu zmieniane i wykorzystywane inne informacje. Dotyczy to pięciu kwestii: czynów zabronionych i związanych z nimi zarzutów, miejsca i czasu popełnienia czynu zabronionego; środków, którymi posłużono się lub które mogłyby być użyte przy popełnianiu przestępstwa; organu będącego w posiadaniu akt sprawy oraz oznaczenia tych akt; podejrzenia o przynależność do organizacji przestępczej; wyroków skazujących, jeśli odnoszą się do przestępstw podlegających kompetencjom Europolu. Dodatkowe informacje dotyczące wspomnianych kategorii osób, znajdujące się w posiadaniu wydziałów krajowych i Europolu, mogą być przekazywane na żądanie wszystkim wydziałom krajowym i Europolowi. Jeśli postępowanie przeciwko danej osobie zostało ostatecznie umorzone lub zapadł prawomocny wyrok uniewinniający, dane związane ze sprawą są usuwane z SIE. W odniesieniu do drugiego elementu zautomatyzowanego zbioru, czyli danych roboczych do celów analizy, Europol został wyposażony w prawo do gromadzenia, przetwarzania i wykorzystywania – poza danymi o charakterze nieosobowym – także danych na temat przestępstw podlegających kompetencjom Europolu, jeśli dane te dotyczą następujących grup osób: które na podstawie prawa krajowego danego państwa członkowskiego są podejrzane o popełnienie lub udział w popełnieniu czynu zabronionego, objętego zakresem kompetencji Europolu albo które zostały skazane z powodu popełnienia takiego czynu; osób, w przypadku których określone istotne fakty pozwalają – zgodnie z prawem krajowym – przyjąć, że popełnią one przestępstwa podlegające kompetencjom Europolu; osób branych pod uwagę jako świadkowie w toczących się śledztwach lub w śledztwach prowadzonych w przyszłości w sprawach dotyczących przestępstw podlegających kompetencjom Europolu; osób, które padły ofiarą takich przestępstw lub określone fakty uzasadniają przypuszczenie, że mogą one w przyszłości paść ich ofiarą; osób pełniących funkcje łącznikowe i wspierające; osób mogących dostarczać informacji o przestępstwach podlegających kompetencjom Europolu. Danymi roboczymi do celów analizy, przez którą należy rozumieć zestawianie, przetwarzanie i wykorzystywanie danych z zamiarem wspierania śledztw prowadzonych przez policję kryminalną, zajmują się tworzone na potrzeby każdego projektu grupy analityczne, składające się z analityków i innych pracowników Europolu oraz funkcjonariuszy łącznikowych i/lub ekspertów państw członkowskich. Wydziały krajowe przekazują – na wniosek Europolu lub z własnej inicjatywy – wszystkie informacje, które są konieczne do wypełniania przez Europol przypisanych mu zadań. Państwa członkowskie przekazują jednak wyłącznie te dane, które także na podstawie prawa krajowego mogą być przetwarzane do celów zapobiegania, zwalczania lub analizowania przestępstw. Każde państwo, które przesyła Europolowi dane, rozstrzyga samodzielnie kwestię ich charakteru („stopnia wrażliwości”). Jeśli do wypełnienia zadań Europolu wydaje się konieczne zebranie dodatkowych informacji, Europol może zwrócić się z prośbą o ich przekazanie do innych podmiotów: Wspólnoty Europejskiej i instytucji prawa publicznego stworzonych na podstawie traktatów ustanawiających Wspólnoty; innych instytucji prawa publicznego, które zostały stworzone w ramach Unii Europejskiej; instytucji powołanych do życia na podstawie umowy między dwoma lub więcej państwami członkowskimi Unii Europejskiej; krajów trzecich; organizacji międzynarodowych i podległych im instytucji prawa publicznego; innych instytucji prawa publicznego powołanych do życia na podstawie umowy między dwoma lub więcej państwami; Międzynarodowej Organizacji Policji Kryminalnej. W przypadku analiz o charakterze ogólnym i strategicznym o wynikach prac powiadamiane są w pełnym zakresie wszystkie państwa członkowskie za pośrednictwem swych funkcjonariuszy łącznikowych i/lub ekspertów, w szczególności w drodze przekazywania sporządzonych przez Europol raportów. Rozpowszechnianie lub wykorzystywanie w działaniach operacyjnych danych uzyskanych w wyniku przeprowadzonych analiz wymaga zgody członków grupy analitycznej.
- System Informacyjny Schengen, (SIS) – jeden z trzech...
- System Informacji Celnej, – jeden z trzech systemów...
- baza danych o śledztwach w sprawach celnych, (ang. customs investigation...