Reklama

współpraca sądowa w sprawach cywilnych w Unii Europejskiej

– na podstawie traktatu z Maastricht stała się jedną z dziedzin wspólnego zainteresowania państw członkowskich Unii Europejskiej, choć pierwsze umowy międzynarodowe dotyczące wybranych zagadnień z dziedziny współpracy sądowej w sprawach cywilnych zostały zawarte przez państwa członkowskie Wspólnoty Europejskiej jeszcze przed 1993. Przykładem jest tu konwencja brukselska z 1968 o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych. Na podstawie traktatu z Amsterdamu Rada Unii Europejskiej uzyskała kompetencje w zakresie podejmowania działań w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych z elementem transgranicznym, o ile działania te są konieczne dla właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Traktat przewiduje trzy formy działań. Pierwszą z nich jest udoskonalanie i upraszczanie: systemu transgranicznego doręczania pism sądowych i pozasądowych, współpracy przy pozyskiwaniu materiału dowodowego oraz uznawania i wykonywania sądowych i pozasądowych orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych. Drugą formą jest wspieranie zgodności obowiązujących w państwach członkowskich norm kolizyjnych, wskazujących prawo właściwe oraz wyznaczających zakres jurysdykcji krajowej. Po trzecie, wspólne działania mają polegać na usuwaniu przeszkód we właściwym przebiegu postępowań cywilnych, w razie konieczności przez wspieranie zgodności obowiązujących w państwach członkowskich przepisów prawa cywilnego procesowego. Na podstawie postanowień traktatu amsterdamskiego wydano już rozporządzenia dotyczące: jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych, jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich, postępowań związanych z upadłością przedsiębiorstw, doręczania dokumentów w sprawach z elementem transgranicznym, przeprowadzania dowodów w sprawach cywilnych i handlowych. Przyjęto także decyzję dotyczącą ustanowienia Europejskiej Sieci Sądowej ds. Cywilnych i Handlowych oraz dyrektywę w sprawie pomocy prawnej dla osób uczestniczących w sporach transgranicznych. Uregulowania od podstaw lub na nowo wymagają także takie zagadnienia, jak: odszkodowania dla ofiar przestępstw, alternatywne (pozasądowe) sposoby rozstrzygania sporów, jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich i w postępowaniach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, europejski tytuł wykonawczy w przypadku spraw o charakterze niespornym, reguły proceduralne dla uproszczonych i przyspieszonych transgranicznych postępowań sądowych w sprawach o małej wartości sporu, prawo właściwe do umownych stosunków zobowiązaniowych. Zob. też system transgranicznego doręczania dokumentów, wspó‚praca w zakresie gromadzenia dowodów.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama