święty (ok. 924-65)
ostatni syn cesarza Niemiec, Henryka Ptasznika i św. Matyldy, brat Ottona I, króla i późniejszego cesarza, który uczynił go opatem w Lorch; 951 podróżował u boku swego brata do Włoch, gdzie Otton I koronował się na króla; 923 roku otrzymał metropolię kolońską; przyjął święcenia biskupie i objął diecezję. W konflikcie Ottona I z księciem Szwabii i Loreny Konradem Czerwonym pozostał wierny bratu, za co otrzymał władzę nad Loreną; 961 sprawował rządy jako regent, gdy Otton I wyprawił się do Włoch, 962 uczestniczył w koronacji Ottona na cesarza Niemiec; 964 rozjemca w sporze spadkobierców Lotara z Hugonem Kapetem; zmarł 11 października i w tym dniu jest czczony.
- BRUNO, Pochodzenia staroniemieckiego,...
- BRUNO I WIELKI, (925-965)
- BRUNO, Imię Bruno znaczyło...