(1726-91)
twórca żydowskiej sekty frankistów. Pochodził z Podola, za sprzyjanie poglądom Sabataja Cwi (sabataizmowi) został usunięty z gminy i udał się do Turcji; po 25 latach powrócił do Polski, ogłosił się mesjaszem i stworzył ruch frankistów; prześladowany przez ortodoksyjnych Żydów wyjechał na Wołoszczyznę, gdzie przeszedł na islam; po powtórnym powrocie do Polski 1759 przyjął chrzest. Podejrzewany o symulowanie nawrócenia, oskarżony o herezję, został zamknięty początkowo u kamedułów w Warszawie, następnie na Jasnej Górze. Oswobodzony 1772 przez Rosjan, udał się do Brna i zdobył względy cesarza Józefa II; ze składek wyznawców kupił zamek w Offenbach i uzyskał tytuł barona, zmarł tamże pod nazwiskiem Dobrucki.