mahometanizm
jedna z wielkich religii monoteistycznych; za jedynego Boga uznaje Allaha, który miał objawić ją na pocz. VII w. arab. prorokowi Mahometowi w Mekce na Płw. Arabskim. Idee i. zostały szybko przyswojone na całym Płw. Arabskim, po czym gł. drogą podbojów rozpowszechnione (na zach. po Maroko i Płw. Iberyjski, na wsch. po Indie i Chiny). Zasady i. zawiera Koran i tradycja (sunna), głoszące wiarę w Allaha, aniołów, objawione księgi, proroków, życie pozagrobowe; obowiązki rel. wyznawcy i. (muzułmanina) to 5 powinności, tzw. filarów (arkanów): wyznanie wiary, modlitwa, jałmużna, post, hadżdż (pielgrzymka do Mekki); po śmierci czeka każdego nagroda lub kara. Zasady i. odzwierciedliły się w jego systemie prawnym opartym na Koranie i sunnie. 656 nastąpił rozłam na tle zasad wyboru przywódcy społeczności muzułmańskiej (kalifa), doszło do podziału na sunnitów i szyitów. Ob. liczy 1,3 mld wyznawców (w tym 90% sunnitów, 10% szyitów), gł. w Afryce Płn., na Bliskim Wschodzie i w Azji Płd.-Wschodniej; w Europie ok. 15 mln (z tego 1/3 we Francji).
KISMET, HINDUIZM, TAJLANDIA, DŻINNY, TUNEZJA, MAJMONIDES, BRUNEI, ERA MUZUŁMAŃSKA, MUZUŁMAŃSKI ZWIĄZEK RELIGIJNY W POLSCE, NÓŻ