Postacie związane z życiem religijnym (święci, teolodzy, duchowni)
święty (I w. n.e.)
ewangelista; autor ; nauczał w Macedonii, Achaii i Galii; św. Hieronim napisał o nim: Ł., lekarz antiocheński, znał mowę grecką, jak wskazują jego pisma; uczeń apostoła Pawła i towarzysz wszystkich jego podróży..., przypuszcza się, że poznał św. Marka, którego tekst Ewangelii wykorzystał (podobnie jak Mateusz) pisząc III Ewangelię. Jej cechą wyróżniającą jest uniwersalizm nauki o zbawieniu: Jezusa przedstawia jako zbawcę wszystkich ludzi, szczególnie biednych, upośledzonych, a nawet grzeszników. To właśnie Ł. przekazał przypowieści o zaginionej owcy i synu marnotrawnym, scenę wizyty młodego Jezusa w świątyni. Opierając się na relacjach naocznych świadków i własnych doświadczeniach napisał Dzieje Apostolskie (gł. dzieje św. Piotra i św. Pawła), które w stanowią przejście od Ewangelii do Listów. Wg tradycji, Ł. miał zamieszkać w Grecji i tam dożyć sędziwego wieku (84 lat). Znaczne wątpliwości budzi przypisywane mu przez tradycję namalowanie portretu Matki Boskiej; zaważyło to jednak na tym, że Ł. czczony jest nie tylko jako opiekun lekarzy, ale także malarzy. Symbolem Ł. jest byk (ponieważ jego Ewangelia zaczyna się od opisu ofiary złożonej przez Zachariasza, a byk był zwierzęciem ofiarnym), dniem mu poświęconym - 16 X; zginął śmiercią męczeńską w Beocji; zwłoki przechowywane przez benedyktynów w opactwie św. Justyny w Padwie.
