(ok. 1398-1448)
podkanclerzy koronny, arcybiskup gnieźnieński; początkowo prof. Akad. Krakowskiej, potem wychowawca synów Władysława II Jagiełły (Władysława i Kazimierza); wróg husytów, przeciwstawił się przyjęciu od nich korony czeskiej przez Kazimierza, a 1440 węg. przez Władysława; 1338 współinicjator antyhusyckiej konfederacji w Korczynie; 1440 nominowany kardynałem przez antypapieża Feliksa V, 1447 uznał papieża Mikołaja V; namawiał Kazimierza, by przyjął koronę polską i koronował go 1447.