dyscyplina naukowa zajmująca się teorią i praktycznym wykorzystaniem urządzeń sterujących rozmaitymi procesami bez człowieka lub z jego ograniczonym udziałem; jest rezultatem stałej dążności człowieka do udoskonalenia produkcji, zwiększenia jej wydajności, poprawienia jakości i wzrostu niezawodności; gł. działy teoretyczne a.: teoria systemów dynamicznych, teoria sterowania i regulacji, teoria układów logicznych oraz teoria i metody obliczeniowe optymalizacji; w zakresie wiedzy stosowanej a. opiera się na regulacji automatycznej, systemach automatyzacji kompleksowej, sterowaniu procesami złożonymi, automatycznym przetwarzaniu i utrwalaniu danych oraz telemechanice. Pierwsze urządzenia automatyczne stosowano już w XVIII w., np. regulator poziomu wody w kotle parowym (I.I. Połzunow, 1765) oraz regulator prędkości obrotowej maszyny parowej (J. Watt, 1784); jako samodzielna dyscyplina nauk. a. pojawiła się w latach 20. XX w.
- STRUMIENIOWA AUTOMATYKA, .
- AUTOMATYKA PNEUMATYCZNA, .
- PNEUMATYKA, automatyka pneumatyczna...