generator prądu elektrycznego
urządzenie przetwarzające energię mechaniczną w energię prądu elektr. na drodze indukcji elektromagnet.; p. prądu zmiennego składa się z nieruchomego stojana (statora), wewnątrz którego wiruje elektromagnes (wirnik, rotor); przez uzwojenie wirnika przepływa prąd stały pochodzący z niewielkiego źródła zewn., wytwarzając pole magnet.; w wyniku obrotu wirnika linie sił jego pola magnet. przecinają uzwojenie stojana i indukują w nim zmienną siłę elektromotoryczną, zależną od rozmiarów i sposobu nawinięcia uzwojeń stojana oraz indukcji pola magnet. wirnika i jego prędkości kątowej; w p. prądu stałego role stojana i wirnika są odwrócone, a wytworzony prąd odprowadzany jest z uzwojenia wirnika za pomocą komutatora; w p. prądu stałego zamiast zewn. zasilania wirnika stosuje się zwykle samowzbudzenie, tj. zasilanie prądem wytworzonym już w p.; pierwszy model p. zbudował 1831 M. Faraday; początkowo do wytwarzania pola magnet. stosowano w p. magnesy stałe; 1867 W. Siemens zastosował elektromagnesy, co zapewniło znaczne podwyższenie mocy; p. stosuje się jako maszyny robocze w elektrowniach, jako urządzenia zasilające prądem inne urządzenia, a w samochodach jako podstawowy zespół rozrusznika.
- prądnica, urządzenie do wytwarzania...
- PRĄDNICA TURBINOWA, .
- ZESPÓŁ TURBINOWO-PRĄDNICOWY, .