instrument do obserwacji nieba w zakresie fal radiowych, składający się z anteny (najczęściej w kształcie sterowanej czaszy paraboloidalnej) i odbiornika; sygnały są skupiane w ognisku czaszy (podobnie jak światło w zwierciadlanym teleskopie opt.), a stąd kierowane do odbiornika; ponieważ fale radiowe są ok. milion razy dłuższe niż fale promieniowania widzialnego, czasza anteny musi być znacznie większa niż zwierciadło teleskopu optycznego, aby r. dysponował zadowalającą zdolnością rozdzielczą; w celu jej powiększenia stosuje się często układy dwu lub więcej anten; do badania radioźródeł o małych rozmiarach kątowych wykonuje się pomiary równocześnie przez radioteleskopy znajdujące się na różnych kontynentach (tzw. długie bazy), możliwe jest dalsze wydłużanie baz przy zastosowaniu radioteleskopów umieszczonych w kosmosie. R. o największej czaszy znajduje się w Arecibo (Puerto Rico), ma czaszę średnicy ponad 300 m i jest nieruchomo osadzony w naturalnym zagłębieniu terenu; największy r. z ruchomą anteną (Effelsberg, Niemcy) liczy 100 m średnicy.
- radioteleskop, zespół urządzeń nadawczo-odbiorczych...
- JODRELL BANK OBSERVATORY, obserwatorium uniw.(...)
- ZELENCZUKSKA, rosyjskie obserwatorium...