Pochodzenia łacińskiego, od nazwy znanego rzymskiego rodu Cornelius (Korneliusze), także od słowa cornu (róg). W Polsce rzadko nadawane. Na kresach wschodnich notowane jako Kornilij, Korniło, Kornelij. ZDROBNIENIA: Kornelek. INNE FORMY: Korneli, Korneliusz. OBCE FORMY: Cornelius (łac.), Cornel, Cornelius (ang.), Kornelius, Cornelius (niem.), Corneille (fr.), Cornelio (hiszp., wł.), Korniej, Kornil, Kornilij (ros.), Kornel, Kornelius (czes., słowac.), Kornelije, Kornilije, Kornelij, Kornel (połud.-słow.). Forma żeńska: Korna, Kornalia, Kornela, Kornelia, Kornella.
NAZWISKA:
Karniło, Karniłowicz, Karniol, Korneli, Korneliusz, Korneljusz, Kornelski, Korneluk, Korneł, Kornełowicz, Korniło, Korniłowicz, Konolewicz, Kornij, Kornijasz, Kornylak, Kornyło.
PATRON:
Św. Korneliusz, papież. Skazany przez cesarza Galla, zmarł na wygnaniu w 253 roku. (Wspomnienie 16 września).
ZNANE POSTACIE:
Publiusz Korneliusz Scipio Afrykański Starszy, wódz rzymski, pogromca Hannibala (236 p.n.e.–184 p.n.e.). Cornelius Otto Jansen, teolog flamandzki (28 V 1585–6 V 1638). Kornel Ujejski, poeta pol. (1823–1897). Peter Cornelius, niem. kompozytor i poeta (24 XII 1824–26 X 1874). Jacobus Cornelius Kapteyn, astronom hol. (19 I 1851–18 VI 1922). Pieter Cornelis Boutens, hol. poeta (20 II 1870–14 III 1943). Korniej Czukowski, właśc. Nikołaj W. Korniejczukow, ros. poeta i krytyk (31 III 1882–28 X 1969). Kornel Makuszyński, pisarz pol. (8 I 1884–31 VII 1953). Corneliu Cordeanu. rum. polityk, przywód. faszystowski (ur. 1899). Kornel Filipowicz, pisarz pol. (27 X 1913–28 II 1990).
- Ujejski Kornel, (1823-97)
- Ujejski Kornel, (1823-97)
- Makuszyński Kornel, (1884-1953)