Reklama

Makuszyński Kornel

(1884-1953)

poeta, powieściopisarz, felietonista, autor książek dla dzieci imłodzieży, recenzent lit. iteatralny. Debiut poetycki to zbiór wierszy Połów gwiazd (1908), natomiast powodzenie przyniosły autorowi nowele humorystyczne pt. Rzeczy wesołe (1909). Zebrane recenzje teatralne ukazały się w2 tomach Duszy zpapieru (1911). Poezja romantyczna to liryki Narodziny serca (1918) iZabawa wszczęście (1912), zawierająca jeden znajpiękniejszych utworów, Balladę ośw. Jerzym. Humoreski ifelietony pełne dowcipu ukazały się wzbiorach m.in.: Awantury arabskie (1913), Wycinanki (1925), Żywot pani iinne świecidełka (1929), Kartki zkalendarza (1939). Książki dla dzieci to Szewc Kopytko ikaczor Kwak (1912) ze wznowieniem wBardzo dziwnych bajkach (1916), także Przygody Koziołka Matołka (t. 1-4: 1933-34) oraz Awantury iwybryki małej małpki Fiki Miki (cz. 1-2: 1935-36). Perły iwieprze (1915) to powieść zżycia bohemy, wspomnienia dzieciństwa zaś opisane są wBezgrzesznych latach (1925). Znakomite listy zZakopanego iSopotu ukazały się wtomie Listy zebrane (1929). Szczególną popularność zyskał M. wśród młodzieży prezentując wutworach szlachetną postawę swoich bohaterów, wiarę wsprawiedliwość idobroć, współczucie dla skrzywdzonych. Najbardziej znane pozycje tego nurtu to m.in.: Odwóch takich, co ukradli księżyc (1928), Panna zmokrą głową (1933), Awantura oBasię (1937), Szatan zsiódmej klasy (1937), Szaleństwa panny Ewy (1957). Większość tych pozycji miała wiele wznowień, niektóre przeniesiono na ekran. Honorowy obywatel Zakopanego (1929), gdzie otwarto muzeum biograficzne M. (1966).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama