zespół rezydencji królewskich i książęcych usytuowanych w dolinie środk. Loary we Francji, gł. na terenie Andegawenii i Turenii (obszar o dużym znaczeniu strategicznym); zamki zaczęto wznosić w XI-XII w. jako obronne twierdze, w 2. poł. XV w. i w XVI w. przebudowywano je na okazałe rezydencje renesansowe, w których elementy wł. odrodzenia mieszały się z miejscowymi tradycjami budowlanymi; posiadają bogato ukształtowane malownicze bryły, wysokie dachy z licznymi lukarnami, kominami, sterczynami i harmonijne, na wzór wł. rozplanowane elewacje; wnętrza wyposażone są w cenne meble, arrasy, dzieła sztuki; m.in. Chambord, Amboise, Azay-le-Rideau, Blois, Chenonceaux, Chaumont-sur-Loire, Use, Vilandry oraz zamki, które zachowały b. średniowieczny charakter: Chinon, Loches, Langeais, Saumur.
CHAMBORD, CHÉNONCEAUX, FRANCUSKA SZTUKA