(Bombus)
rodzaj owadów z nadrodziny pszczół; ok. 200 gat. (w Polsce ok. 30); ciało krępe, dł. do 3 cm, owłosione; żywi się nektarem kwiatów (gł. koniczyny i lucerny), w tym celu posiada silnie wydłużone narządy gębowe; żyje społecznie; z nastaniem zimy społeczeństwo t. ginie, z wyjątkiem zapłodnionych samic, które zimują i wiosną zakładają nowe gniazda; t. buduje gniazda podziemne, gł. w opuszczonych mysich norach; t. ziemny (B. terrestris) - ciało gęsto, różnobarwnie owłosione, przedplecze i przód odwłoka żółte, reszta czarna, koniec odwłoka biały; lata gł. w jasnych lasach liściastych i na ich obrzeżach; t. kamiennik (B. lapidarius) - ubarwienie czarne, koniec odwłoka rudawy; po przezimowaniu samica-matka buduje w gnieździe komorę lęgową z grudek pyłku; t. gajowy (B. lucorum) - najczęściej spotykany na kwiatach iwy.
TRZMIELAK, ZOIDIOGAMIA, PSZCZOŁY, OMACNICE, BŁONKÓWKI, BOMBUS, ZAPYLANIE