(Stercorariidae)
rodzina ptaków z rzędu siewkowatych; 4 gat.: w. wielki, ostrosterny, długosterny i tęposterny; dł. do 60 cm, rozpiętość skrzydeł do 130 cm; podobne do dużych mew; ubarwienie z reguły ciemne (długosterny i tęposterny także w odmianach jasnych), palce spięte błoną pływną; znakomicie, szybko latają; drapieżniki, żywią się gł. rybami, polują także na ptaki, myszy, szczury, lemingi, często pustoszą ptasie gniazda i odbierają zdobycz innym zwierzętom (nawet łasicom), długosterne są wszystkożerne; gnieżdżą się pojedynczo (długosterny) lub niedużymi koloniami, samica i samiec wysiadują na zmianę przez ok. 30 dni zwykle 2 jaja; występują na obszarach podbiegunowych zwł. półkuli płn. (w. wielki także na płd.), długosterne nawet na płn. Grenlandii; ptaki wędrowne, zimują na Morzu Płn., w okolicach równika, na płd. Europy.