(Castanea sativa)
drzewo jednopienne z rodziny bukowatych, wys. do 30 m; w stanie dzikim występuje w obszarze śródziemnomorskim, na Kaukazie i w Azji Mniejszej; uprawiany od czasów staroż. - jako drzewo owocowe - w krajach o cieplejszym klimacie - i jako ozdobne - w chłodniejszych (np. w Polsce sadzony w parkach); korona rozłożysta, lancetowate, skrętoległe, dł. do 20 cm, o brzegu piłkowanym; kwiaty rozdzielnopłciowe, męskie - w kwiatostanach kłosowatych, u których nasady osadzone 2-3 kwiaty żeńskie, owadopylne; owoce (orzechy) do 3 cm średnicy, osadzone (po 2-3) w miseczce gęsto pokrytej ostrymi kolcami; owoce, zw. kasztanami lub maronami, jadalne po upieczeniu, b. smaczne, używane w przem. cukierniczym; drewno wysoko cenione w budownictwie i stolarstwie; z kory i drewna otrzymywany jest ekstrakt garbarski.