krokus (Crocus)
rodzaj z rodziny kosaćcowatych; ok. 70 gat.; występuje gł. w obszarze śródziemnomorskim; m.in. sz. spiski zw. krokusem tatrzańskim (C. scepusiensis) - roślina bulwiasta, spotykana przedwiośniem na halach i łąkach; pod ochroną ustawową; sz. uprawny (C. sativus) - bylina z podziemną bulwą, wys. do 30 cm; liście odziomkowe, równowąskie, brzegiem orzęsione, z białymi paskami; kwiaty duże, fioletowe, kwitnie jesienią; owocem - torebka; roślina lecznicza, przyprawowa, używana do barwienia tkanin oraz wyrobów cukierniczych (suszone i sproszkowane znamiona słupka, tzw. szafran, zawierają żółty barwnik - krocynę); sz. wiosenny (C. vernus) - wys. do 15 cm, rośnie w Pirenejach, Alpach, Apeninach; z podziemną bulwką; kwiaty duże, białe, fioletowe, prążkowane lub żółte; kwitnie luty - czerwiec; liście z białymi paskami; w Polsce popularna roślina uprawiana w doniczkach i ogrodach.
KROKUS, CROCUS
- SZAFRAN, Tadeusz (1886-1955)
- SPOŻYWCZE BARWNIKI, naturalne (pochodzące...
- KORZENNE PRZYPRAWY, produkty spożywcze smakowo-zapachowe...