(Marmota bobac)
gryzoń z rodziny wiewiórek; spokrewniony ze świstakiem; zamieszkuje stepy i górskie łąki we wsch. Europie i płn.-zach. Azji; dł. ciała ok. 55 cm, ogona do 14 cm; futro gęste, miękkie, żółtawe, głowa ciemniejsza, spód jasny; żyje gromadnie w norach, zapada w sześciomiesięczny sen zimowy; samica rodzi 4-5 młodych; naturalny roznosiciel zarazków dżumy; zabijany dla cennego futra i sadła, ob. gat. zagrożony.
marmota bobac, WIEWIÓRKI
- NOWAK-NJECHORŃSKI, Měrćin (1900-90)
- step, formacja roślinna średnich...
- Arktogea, wielki region zoogeograficzny,...