powierzchnia Gutenberga
strefa we wnętrzu Ziemi (na głęb. 2900 km) powodująca zanik poprzecznych fal sejsmicznych i spowolnienie fal podłużnych; stanowi granicę między zalegającym ponad nią płaszczem Ziemi a położonym poniżej jądrem; odkryta 1914 przez B. Gutenberga.