Dauphiné
kraina hist. w płd.-wsch. Francji, w dorzeczu rz. Izery, obejmująca środkową część Alp franc. (najw. szczyt Pelvoux, 4102 m) i ich pogórze; gł. m.: Grenoble, Gap; region turystyki i sportów zimowych; uprawa pszenicy, winorośli, tytoniu; hodowla bydła i owiec; na Izerze liczne elektrownie wodne. We wczesnym średniowieczu lenno Burgundii; władcy kraju tytułowali się delfinami, stąd nazwa D.; 1349 ostatni z delfinów Humbert II sprzedał D. Francji (posiadłości te zostały nadane wnukowi króla Filipa VI, Karolowi V); w zgodzie z tradycją (aż do 1830) D. nadawano następcy tronu franc. (najstarszemu synowi dynastii) i tytułowano go delfinem; w XVI w. teren walk rel. między katolikami i protestantami; jako jednostka adm. D. istniał do 1790.
DAUPHINÉ, DELFIN, GRENOBLE, FILIP VI