region hist. środk. i wsch. Bałkanów, ograniczony od wsch. rz. Mesta (Nestos) i Rodopami, od płn. masywami g. Siroka, Crna Gora i Sar, od zach. górami Korab i jez. Ochrydzkim i Prespa; teren w większości górzysty lub pagórkowaty; gł. rzeki to Wardar, Aliakmon (Bistrica), Struma (Strimon) - wpadają do M. Egejskiego; polit. M. dzieli się na część jugosłowiańską (Republika Macedonii), grecką i bułgarską (Pirin), jest zamieszkana w większości przez Macedończyków, duża mniejszość albańska w części jugosłowiańskiej, w greckiej M. większość stanowią Grecy, spora mniejszość bułgarskojęzycznych muzułmanów (Pomakowie); po rozpadzie cesarstwa rzym. M. stała się częścią cesarstwa bizantyjskiego, przejściowo też w państwie bułgarskim i serbskim; w końcu XIV w. podbita przez Turcję (islamizacja); w XV w. osiedla się tu (zwł. w Salonikach) wielu Żydów wygnanych z Hiszpanii; po wojnie ros.-tureckiej (1877-78) M. znalazła się pod władzą tur., ale z chrześcijańską adm.; dochodzi do walk o to terytorium między Serbami i Bułgarami, w wyniku wojen podział M. między Serbię, Grecję i Bułgarię; po I woj. świat. przemieszczenia etniczne ludności (375 tys. Turków emigruje z M. do Turcji, duża liczba Greków z Turcji osiedla się w M. greckiej); 1941 większość ziem M. okupowana przez Bułgarię, zakończenie II woj. świat. spowodowało powrót do dawnych granic.
MACEDONIA
Krainy geograficzne
ENEASZ, OLIMPIAS, DOJRAN, ANTYGON I GONATAS, HETAJROWIE, FALANGA, MAVROVO, EUBEJA, KARIA, ETOLSKI ZWIĄZEK