kotlina między Tatrami a Beskidami Zach.; dł. 70 km, szer. do 30 km; obniżenie tektoniczne, wypełnione fliszem podhalańskim; region przecięty eur. działem wód: część zach. w dorzeczu Orawy (Dunaju) i wsch. w dorzeczu Dunajca (Wisły); 4 regiony: Kotlina Orawsko-Nowotarska, Pieniny, Pogórze Spisko-Gubałowskie i Rów Podtatrzański; klimat dość chłodny; ukształtowanie pow. powoduje zaleganie w zimie mroźnego powietrza na dnie kotliny; suche i ciepłe wiatry halne przynoszą gwałtowny wzrost temperatury i wahania ciśnienia; pierwotna roślinność wyniszczona, jej miejsce zajęły łąki, pastwiska i pola uprawne; lasy świerkowe i świerkowo-jodłowe; w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej podmokłe bory sosnowo-świerkowe z torfowiskami wysokimi, na których spotkać można relikty glacjalne; pasterska kultura ludowa; od końca XIX w. przedmiot zainteresowań (wraz z Tatrami) pol. inteligencji artystycznej, która wpłynęła na rozwój Zakopanego, będącego obok Nowego Targu gł. miastem regionu.
GWIŻDŻ, LUDŹMIERZ, ORKAN, TATAR, WYŻKA, KARŁOWICZ, SPISZ, PIŁSUDSKI, KAMOCKI, PAWLIKOWSKI